xī huā
惜花

jí xiáng sì zhōng jǐn qiān duī, qián táng huā zuì shèng chù.
吉祥寺中锦千堆，（钱塘花最盛处。
qián nián shǎng huā zhēn shèng zāi, dào rén quàn wǒ qīng míng lái.
）前年赏花真盛哉，道人劝我清明来。
yāo gǔ bǎi miàn rú chūn léi, dǎ chè liáng zhōu huā zì kāi.
腰鼓百面如春雷，打彻凉州花自开。
shā hé táng shàng chā huā huí, zuì dào bù jué wú ér hā.
沙河塘上插花回，醉倒不觉吴儿哈。
qǐ zhī rú jīn shuāng bìn cuī, chéng xī gǔ sì méi hāo lái.
岂知如今双鬓摧，城西古寺没蒿莱。
yǒu sēng bì mén shǒu zì zāi, qiān zhī wàn yè qiǎo jiǎn cái.
有僧闭门手自栽，千枝万叶巧剪裁。
jiù zhōng yī cóng hé suǒ shì, mǎ nǎo pán shèng jīn lǚ bēi.
就中一丛何所似，马瑙盘盛金缕杯。
ér wǒ shí cài fāng qīng zhāi, duì huā bù yǐn huā yīng cāi.
而我食菜方清斋，对花不饮花应猜。
yè lái yǔ báo rú lǐ méi, hóng cán lǜ àn xū kě āi.
夜来雨雹如李梅，红残绿暗吁可哀。
qián táng jí xiáng sì huā wèi dì yī.
（〔钱塘吉祥寺花为第一。
rén zǐ qīng míng shǎng huì zuì shèng, jīn pán cǎi lán yǐ xiàn yú zuò zhě wǔ shí sān rén, yè guī shā hé táng shàng, guān zhě rú shān, ěr hòu wú fù jì yě.
壬子清明赏会最盛，金盘彩篮以献于座者五十三人，夜归沙河塘上，观者如山，尔后无复继也。
jīn nián, zhū jiā yuán pǔ huā yì jí shèng, ér lóng xīng sēng fáng yī cóng yóu qí, dàn shuāi bìng láo luò, zì wú yǐ fā xīng ěr.
今年，诸家园圃花亦极盛，而龙兴僧房一丛尤奇，但衰病牢落，自无以发兴耳。
zuó rì yǔ báo, zhī cǐ huā zhī cún zhě yǒu jǐ, kě wèi tài xī yě.
昨日雨雹，知此花之存者有几，可为太息也。
〕）