dá lǐ gōng ān
答李公安

zì gǔ míng shì fēn rú máo, duō jiàn bó dài shang yī bāo.
自古名士纷如毛，多见博带裳衣褒。
rú qí kě xué bù kě dǎi, sān mǎn fū zǐ jiē rú háo.
如其可学不可逮，三满夫子皆儒豪。
qí wén yuān yuán yóu kě ài, jiāng hǎi jià dàng xiāng tūn tāo.
其文渊源尤可爱，江海驾荡相吞滔。
fāng wú shǎo shí wèi shí kuì, yǐn lǐng rì wàng shēng qí gāo.
方吾少时未识愧，引领日望声齐高。
qióng kēng zhé wěn qì lì jué, shǐ jǐn tuì fú fēi suǒ cáo.
穷吭折吻气力绝，始尽退伏非所曹。
jìn lái bǐ yàn sī zhì qù, xīn shī gǒu yǒu yì zì tāo.
近来笔砚思置去，新诗苟有亦自韬。
xián shí lǚ suǒ bù kěn chū, ruò yù xiàn guì jiàn jué cāo.
闲时屡索不肯出，若欲献贵贱厥操。
lǐ jūn nán lái jiǔ yǒu rì, wǒ shǐ dé jiàn shì wò tāo.
李君南来久有日，我始得见试捾搯。
hū féng shī tiāo yù wǒ jiē, kuài jù ruì lì mó máo dāo.
忽逢诗挑欲我接，快句锐利磨矛刀。
yào lìng kǒu xiàn jìn zhāng jù, ruò jí xiàn pò bù kě táo,
要令口献近章句，若急献迫不可逃，
yán hè shé sè bù kě tǔ, zhì ruò luàn xù qiáng chōu sāo.
颜赫舌涩不可吐，滞若乱绪强抽搔。
wéi qí zì chén shàng nè zuò, kuàng yòu tīng zhě níng bù áo.
惟其自陈尚讷怍，况又听者宁不聱。
tuì guī zì yǔ bài zhě bǐ, shì yù qì jiǎ gōng shǐ tuó.
退归自与败者比，誓欲弃甲弓矢橐。
xīn shī jiàn tóu yòu xū hé, duō zāi zì shǒu hé bù láo.
新诗见投又须和，咄哉自守何不牢。