zāi méi shè hóng xiè dōng shān yún:\" mò jù nǎi sòng rén hàn liú shī
栽梅（射洪谢东山云：“末句乃宋人翰镏诗·

fēng liú dōng gé tí shī kè, xiāo sǎ xī hú chǔ shì jiā.
风流东阁题诗客，潇洒西湖处士家。
xuě lěng jiāng shēn wú mèng dào, zì chú míng yuè zhǒng méi huā.
雪冷江深无梦到，自锄明月种梅花。